Keramzyt

Keramzyt, zwany również glińcem, powstaje w rezultacie spieniania i spiekania gliny.
Tworzą się w ten metoda lekkie porowate granulki. Dodaje się je jako kruszywo do mieszanki betonowej. W efekcie powstaje masa, z tamtej produkowane są różne wyroby konstrukcyjne: bloczki, pustaki, płytki, elementy wieńcowe i nadprożowe, a chociażby wielkoformatowe prefabrykaty budowlane.
Do wznoszenia ścian działowych wykorzystuje się pustaki o grubości 12 cm lub bloczki pełne o grubości 18 cm.
Keramzytobeton posiada dość dobre właściwości akustyczne (zwłaszcza biorąc pod uwagę tego małą masę). Zawdzięcza to porowatej strukturze keramzytobetonowego kruszywa.

Pustaki są duże i niezbyt ciężkie, więc podczas wznoszenia ścian zawód postępuje szybko. Można użyć gotowych belek nadprożowych, co znacznie usprawnia pracę. Zbrojenie usztywniające może się okazać ko-nieczne w przypadku długich ścian z wąskich pustaków. Układa się je wówczas w co trzeciej poziomej spoinie. Przeznaczone są do tego płaskowniki stalowe lub lekkie nowoczesne drabinki zbrojeniowe. To, czy trzeba będzie ich użyć, ustali projektant. Pustaki keramzytobetonowe nie są tak łatwe do cięcia jeśli bloczki z betonu komórkowego, choć jednocześcnie możemy je przycinać piłą ręczną z hartowanymi zębami. Wygodniej aczkolwiek będzie je skracać, zwężać lub obniżać za pomocą szlifierki kątowej lub piły elektrycznej (na przykład piły dwubrzeszczotowej lub typu „lisi ogon”). Mocując na pustakach ciężkie przedmioty, warto wykonać specjalne łączniki, lecz nie zawsze będzie to konieczne. Dość łatwo w takie ściany wbija się gwoździe. Ściany wymurowane z keramzyto-betonu nie wyglądają na tyle este-tycznie, by możemy było je pozostawić bez żadnego wykończenia. Naj lepiej więc je otynkować. Nadają się do tego wszystkie dostępne zaprawy tynkarskie. Tynki wysoce nie najgorzej trzymają się chropowatej powierzchni pustaków keramzyto-betonowych.
Keramzytobeton bywa bezpieczniejszy pod względem promieniotwórczości aniżeli inne wyroby ceramiczne Jest również od nich droższy.